Het indrukwekkende verhaal van Nikki Peters

In mei dit jaar hoorde Nikki (27) dat ze een zeer zeldzame vorm van baarmoederhalskanker heeft. Om iedereen om haar heen op de hoogte te houden van haar situatie is ze een blog begonnen, Circle of Moments.

Hoe bleek dat je een tumor had?
In december vorig jaar was ik gestopt met de pil. Vervolgens kreeg ik extreme menstruatiekrampen. Zo erg dat ik niet eens naar mijn werk kon. In april ben ik toen naar de gynaecoloog geweest. Uit een uitstrijkje kwam niets verontrustends, maar door de echo en een stugge baarmoederhals vertrouwden de doktoren het niet en besloten ze heel snel allerlei scans te maken. Na het maken van een echo kwamen de dokters erachter dat er een cycste in mijn buik zat, verkleefd aan aan eierstok. Na heel wat onderzoeken kreeg ik toen op 17 mei te horen dat ik een niet te plaatsen vorm van baarmoederhalskanker heb. Doordat het zo’n zeldzame vorm is, is alles onzeker.

Waren de dokters gefascineerd door je ziekte?
Nee, ik heb me ook nog nooit een experiment gevoeld. Vanaf het eerste moment heb ik ook dezelfde arts. Dat vind ik heel fijn.

Hoe ben je behandeld?
Het was de vraag of bestralen wel of geen zin had. Daarom ben ik eind juni geopereerd. Dat was best een heftige operatie waarvoor ik daarna nog zes dagen in het ziekenhuis heb gelegen. Toen hebben ze mijn lymfen, beide eierstokken, verschort en de cyste eruit gehaald. Daarna bleek dat er in dit gebied veel uitzaaiingen zijn. Toen werd besloten dat ik chemo’s moest krijgen. Elke acht weken moest ik naar het ziekenhuis. Daar is vorige maand een einde aan gekomen. Anderhalf week geleden heb ik een scan laten maken om te kijken of de chemo is aangeslagen. Vorige week heb ik daar de uitslag van gekregen. De tumor is niet groter geworden, maar ook niet kleiner. In december gaan we weer en scan laten maken en de uitslag daarvan kan ook weer alle kanten op gaan.

Betekent dat ook dat je geen kinderen meer kan krijgen?
Ik zelf niet nee, maar in Brussel waren ze bereid om een eierstok in te vriezen. Dat is heel ingewikkeld, en zeker in mijn toestand erg onzeker. In Nederland wilde ze het dus ook niet doen. Het Witte Kruis heeft me geholpen om mijn eierstok naar Brussel te brengen. Daar bleek dat er ook daar uitzaaiingen waren, maar toch zijn er vier eicellen uitgekomen. Mijn eigen baarmoeder zal het nooit overleven om een kind te dragen, ik zal dus tegen die tijd een draagmoeder moeten vinden die mijn eicel zou willen dragen.

Sinds je ziekte ben je begonnen met bloggen. Waarom precies?
Ik heb best een groot netwerk, en iedereen heeft veel vragen over mijn ziekte. Het kost mij veel energie om het aan iedereen uit te leggen. In eerste instantie was ik begonnen met het versturen van mails om iedereen op de hoogte te houden. Uiteindelijk ben ik toch gaan bloggen en ik had al gauw 8000 views op een dag. Het helpt me heel erg om alles van me af te schrijven. Daarnaast wordt het voor mensen die mijn blogs lezen makkelijker om met mij om te gaan. Ook rollen er leuke dingen uit mijn blog, zoals dit interview.

Uit je blogs blijkt dat je één en al positiviteit bent, hoe doe je dat?
Sinds mijn ziekt heb ik een knop omgedraaid. Het is nou eenmaal zo en ik kan er beter mee leren leven. Ik blijf leuke dingen doen als ik er zin in heb en genoeg energie voor heb. Elke vorm van kanker is onzeker en onvoorspelbaar. Het heeft dus heel erg met je mind-set te maken hoe je er mee omgaat. Natuurlijk heb ik ook mijn moeilijke momenten, maar ik ben met de dag gaan leven.

Waar staat circle of moments voor?
Dat is een goede vraag. Toen ik had gehoord dat ik ziek was had ik zin om wat impulsiefs te doen, ik liet een tattoo zetten. Ik wilde iets simpels en cleans. Cirkels vind ik heel mooi en ze zijn oneindig. Ik ben van alle kleine dingen gaan genieten. Toen ik een blog wilde beginnen kwam ik door mijn tattoo op deze naam. De blog is daar dus eigenlijk op gebaseerd.

Voor veel mensen ben je bron van inspiratie, wie of wat is jouw inspiratie?
Dat klopt. Van veel mensen die ik niet of nauwelijks ken krijg ik berichtjes dat mijn blog ze inspireert. De quotes die ik toe voeg aan mijn blog zijn vaak inspirerend. Ikzelf heb niet per se een inspiratiebron. Mijn omgeving is heel belangrijk voor me. Ook kijk ik graag naar mode en luister ik veel naar Ben Howard.

Hoe zie je je toekomst voor je?
Twee jaar geleden heb ik door Zuid-Amerika gereisd. Dat zou ik graag nog een keer willen doen, reizen. Daarvoor moet ik wel eerst alles op een rijtje zetten. Op het moment ben ik aan het rondkijken met mijn vriend om een huis te kopen. Vroeger wilde ik altijd vier kinderen, maar nu zou ik al heel gelukkig worden als ik er één kon krijgen. Ook zou ik een boek willen schrijven, als dit allemaal voorbij is. Of al mijn blogs bundelen. Ik heb genoeg dromen!

Volg Nikki via haar blog http://www.circleofmoments.com/ ’

Lees ook:Hamburger zonder calorieën door Antoine Peters
Lees ook:Nikki Steigenga (18) uit Rotterdam wint finale HNTM
Lees ook:Schrijf verhaal over vriendschap en win mooie prijzen
Lees ook:Anke, Bo, Daelorian en Nikki in finale HNTM
Lees ook:Weer een bangalijst in omloop; meisje vertelt verhaal