Vanaf nu is er iedere zondag een blog van Britt. Vol hersenspinsels, genante ervaringen, sfeerverslagen, dromen en advies. – Door Britt, 20-jarige blogger op www.justbrittblog.nl, muziektheater studente, dromend over New York, verslaafd aan suiker, heeft altijd honger en is dol op haar iPhone.
Om half twaalf word ik verstrooid wakker. Wacht, half twaalf? Ik ben om half negen gisterenavond naar bed gegaan en ik de wintertijd is ingegaan dus dat betekend dat ik vannacht VIJFTIEN uur heb geslapen. Oeps….
Ik vind vliegen niet eng of vervelend. Ik vind het juist leuk om lekker een beetje films te kijken op je persoonlijke scherm terwijl het eten geserveerd wordt. Waar ik minder blij van word, is ‘s nachts vliegen. Ik dacht altijd dat ik overal kon slapen, maar zittend slapen is toch niet echt mijn ding. En toen we vrijdagavond om vijf voor elf opstegen, voelde ik al dat dit niet echt mijn beste nacht ging worden. Om Nederlandse tijd zaterdagmiddag half 12 landde we in Amsterdam. Totaal depressief dat mijn week New York om was en met een slapeloze nacht achter me stapte ik ons kikkerlandje weer in.
Gelijk de chaos weer in. Dat klinkt misschien stom, want ‘The City that never sleeps’ zal wel echt een grote chaos zijn. Maar ik ervaar het juist als een hele chille stad. Ja, de winkels zijn altijd open, er zijn een heleboel mensen op straat en er is overal verkeer. Maar alles is wel tot in de puntjes geregeld en iedereen begrijpt de regels. De metro’s rijden altijd op tijd, 3 minuten van elkaar verwijderd. Lang wachten hoeft dus nooit. Ik kan me bijna niet voorstellen dat er ongelukken gebeuren, want als er overgestoken moet worden, steekt iedereen tegelijk over. En de regel is niet, als het groen is mag je oversteken, maar als er niemand aan komt mag je oversteken. Het leek wel of er de afgelopen week niemand haast had. Iedereen doet rustig aan, want het heeft geen zin om je druk te maken. Alles gaat z’n gangetje, zoals het gaat. In tegenstelling tot Nederland.
In Nederland, als er een tram niet rijdt, kom je daar pas achter als je eenmaal in de tram stapt omdat het nergens aangegeven staat. Het alternatieve reisadvies is om dan maar 3 keer over te stappen (reken een extra reistijd van een half uur). Als we dan vervolgens, moe en met een heleboel koffers, maar een bus naar huis nemen, moeten wij eerst de buschauffeur uitleggen dat tram 3 niet rijdt en vervolgens hangt er in die bus een bordje dat er minder bussen rijden vanwege de herfstvakantie. Dat is handig als de tram naar hetzelfde gebied helemaal niet rijdt.
En hoe goed alles geregeld was in New York, zo’n chaos is het dus in Nederland. Eigenlijk zijn dingen altijd minder goed geregeld hier. En daarom zit ik vandaag huilend op de bank. Depressief dat ik nu weer hier moet leven. Het liefst wil ik alles eten wat er in mijn zicht is, maar het kan niet want ik moet minstens tien kilo afvallen na een week hamburgers, hotdogs, pizza’s, french toast, pancakes en cola’s.
En terwijl mijn hele familie blij is om weer thuis te zijn, zou ik zonder te twijfelen weer in het vliegtuig terug stappen. Ik weet dat ik weer terug zal komen in New York. Het gaat gebeuren dat ik daar zeker een paar maanden ga wonen, hoe dan ook. En tot die tijd kan ik wel weer wennen aan het leven hier. Het is hier echt niet slecht, gewoon anders. Minder fantastisch, but I’ll be fine. En nu ik weer meer van het prachtige New York gezien heb, heb ik weer zoveel meer om over te dromen. Britt – Dromend over New York.
Lees ook:Blog van Britt: ‘Hoi, hier ben ik dan, de liefde van je leven.’
Lees ook:Blog van Britt: 28 hoeraatjes op mijn drukke, luie leven.
Lees ook:Blog van Britt: Verdwijnen onder de dekens.
Lees ook:Blog van Britt: Ik hoor thuis in de metro die stinkt naar pis.
Lees ook:Blog van Britt: Mijn nieuwe missie in het leven.